مقایسه روش بالینی و آزمایشگاهی در تشخیص عفونت تریکومونایی مهبل
Authors
Abstract:
مقدمه: واژینیت تریکومونائی سومین علت شایع التهاب مهبل است. تشخیص واژینیت تریکومونایی از آنجایی که علائمی شبیه به دیگر بیماری های منتقله جنسی دارد و روش معاینه دقیقی برای تشخیص آن وجود ندارد، آسان نیست. منابع معتبر به این موضوع اشاره دارند که جهت تشخیص عفونت تریکومونایی مهبل صرفاً علائم و نشانه های بالینی کافی نیست و تشخیص قطعی آن باید بر اساس تست های آزمایشگاهی صورت گیرد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه روش بالینی و آزمایشگاهی در تشخیص عفونت تریکومونایی مهبل انجام شد. روشکار: این مطالعه مشاهده ای در سال 1387 بر روی 550 زن با علائم عفونت مهبلی انجام شد. در صورتی که بیماری با علائم و نشانه های عفونت مهبلی مراجعه و واجد شرایط ورود به مطالعه بود، مورد معاینه قرار می گرفت و نمونه ای از ترشحات واژن آن جهت آزمایش اسمیر مرطوب گرفته می شد. داده ها با استفاده از فرم های مشاهده و مصاحبه گردآوری و به وسیله نرم افزار آماری SPSS (نسخه 14/5) و با کمک آزمون های توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: از 550 زن مبتلا به عفونت مهبلی، 54 مورد از نظر عفونت تریکومونایی مهبل مثبت بودند. فراوانی عفونت در جمعیت مورد مطالعه بر اساس مشاهده بالینی 14/54 درصد بود؛ در حالی که بر مبنای تشخیص میکروسکوپی 9/81 درصد بیماران تریکوموناس مثبت بودند. 10/18 درصد از بیمارانی که به وسیله مشاهده بالینی تریکومونا مثبت بودند، مشاهده میکروسکوپی آنها منفی بود. نتایج مطالعه نشان داد 5/45 درصد از موارد تشخیص بالینی غیر تریکومونائی در بررسی میکروسکوپی تریکومونا مثبت تشخیص داده شدند. نتیجهگیری: عدم کاربرد روش های آزمایشگاهی در تشخیص بیماران مبتلا به عفونـت مهبلـ ی، منجـر بـه تشـخ یص نادرست می شود و پیشنهاد می شود در تعیین عفونت تریکومونایی مهبل به نتایج آزمایشگاهی اکتفـا نمـود تـا دقـت تشخیصی افزایش یابد
similar resources
مقایسه دو روش نمونه‌گیری از ترشحات واژینال برای تشخیص عفونت تریکومونایی
Background and Aim: Evaluation for STIs requires speculum examination. It is sometimes uncomfortable and rejected by many patients. Speculum examination often is impractical or not available in remote areas. Recently, it is possible to omit the speculum examination and noninvasively diagnose for Chlamydia and gonorrheal infections from urine sample. This comparison study was conducted by collec...
full textمقایسه دو روش نمونه گیری از ترشحات واژینال برای تشخیص عفونت تریکومونایی
زمینه و هدف: روشهای غیر تهاجمی برای تشخیص گنوره و کلامیدیا با استفاده از تست های اداراری و بدون استفاده از معاینات واژینال، با استفاده از اسپکولوم در دسترس می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی نتایج دو روش نمونه گیری از ترشحات واژن با و بدون استفاده از اسپکولوم در تشخیص عفونت تریکومونایی است.روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه کار آزمایی بالینی از نوع مقایسه آزمونها است. نمونه مورد پژوهش 100 خانم 49...
full textروش غیر‌تهاجمی آزمایشگاهی برای تشخیص عفونت هلیکوباکتر پیلوری
مقدمه: تشخیص عفونت هلیکوباکتر پیلوری ممکن است با استفاده از اندوسکوپی و یا بدون استفاده از اندوسکوپی صورت گیرد. هریک از این روش‌ها برای تشخیص نهایی وقت زیادی را نیاز دارد. در پژوهش حاضر برای تشخیص عفونت هلیکوباکتر‌پیلوری روش مستقیم اندازه‌گیری مقدار آمونیوم شیره معده توسط اسپکتروفتومتری بکار برده شد.روش کار: تعداد 32 نفر بیمار با متوسط سنی 4/5 7/49 سال که برای اندوسکوپی به بیمارستان مراجعه...
full textمقایسه روش های بالینی تشخیص واژینیت با روش های تشخیص آزمایشگاهی
مقدمه: واژینیت به التهاب و عفونت واژن گفته می شود که عمدتا با علایم خارش، سوزش، ترشح غیر معمول و بد بو و ادم و قرمزی، دیسپارونیا و لکوره همراه است. از آنجایی که در بررسی عفونت واژینال، صرف ارزیابی ظاهری ترشحات واژینال و شرح حال بیمار ممکن است منجر به تشخیص و درمان نادرست گردد، در این بررسی به مقایسه میزان همخوانی بین علایم بالینی و شکایت خانم های مبتلا به واژینیت و نتایج آزمایشگاهی پرداخته شده ...
full textMy Resources
Journal title
volume 15 issue 6
pages 22- 30
publication date 2012-05-21
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023